Μας την πή-, Πάνο μου,
μας την πήραν, την βρε την Ελένη,
μας την πήραν, την βρε την Ελένη,
την ζαχαροκά-, βρε καμωμένη.
Μας την πή-, Πάνο μου,
μας την πήρανε καλέ και πάνε,
μας την πήρανε καλέ και πάνε,
στα λαγκάδια πέ-, βρε περπατάνε.
Για περπά-, Πάνο μου,
για περπάτα το, βρε το Λενάκι,
για περπάτα το, βρε το Λενάκι,
που σε τώρα μι-, βρε μικρουλάκι.
Δεν μπορώ, Πάνο μου,
δεν μπορώ να πε-, να περπατήσω,
δεν μπορώ να πε-, να περπατήσω,
τα λαγκάδια να, βρε να γυρίσω.
Με βαραί-, Πάνο μου,
με βαραίνει και βρε και η φούστα,
με βαραίνει και βρε και η φούστα,
θα την πετάξω, την βρε την μαγκούφα.
Δεν μπορώ, Πάνο μου,
δεν μπορώ να πε-, να περπατήσω,
δεν μπορώ να πε-, να περπατήσω,
τα λαγκάδια να, βρε να γυρίσω.
Με βαραί-, Πάνο μου,
με βαραίνουν τα, βρε τα παπούτσια,
με βαραίνουν τα, βρε τα παπούτσια,
θα τα πετάξω τα, βρε τα μαγκούφια.
Αφήγηση στίχων: Παναγιώτης Δημ. Αδάμης, Αθήνα 2018