Η Αλευρού του 1922


‘Οτε τά Περιβόλια κατωκούντο υπό τών Τούρκων πρό τής Επαναστάσεως τού 1821, είς τήν Αλευρού κατοικούσαν αί εξής οικογένειαι έξ όσων ηδυνήθην νά μάθω:
1. Οικογένεια Ζαβρέων, ό Παπούς μου Ηλίας καθ’ ό καί προύχοντας τού χωριού μετά τών αδελφοεξαδέλφων του.
2. Ό Παπούς μου Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, σύζυγος τής πενθεράς μου, προύχοντας καί Γραμματεύς τών Τουρκοαρχείων Περιβολίων.
3. Αναγνωστέοι οίτινες σήμερον ονομάζονται Κουτσογεωργέοι, διότι είς Γ. Κουτσογεώργης εκουτσάθηκε, καί διά τήν πάθησίν του αυτήν, τόν εφώναζαν Κουτσογεώργη, κι έμεινε τό όνομα.
4. Πραβασιλέοι.
5. Καλοτυχαίοι, λεγόμενοι σήμερον Αντωνοπουλαίοι, διότι βαπτιζόμενον ένα τόν ωνόμασαν Αντώνη τόν οποίον καί ενθυμούμαι.
6. Βαρναβελαίοι.
Οί λοιποί, είνε όλοι ξένοι, από διάφορα μέρη ελθόντες μετά τήν έκ τών Περιβολίων φυγήν τών Τούρκων. (Πώς ήλθον οί Τούρκοι, πότε, καί πώς έφυγαν, θά τά περιγράψη ή ιστορία τών Περιβολίων).
Ωνομάσθη Αλευρού, διότι είχε πολλούς μύλους. Τόν πρώτον μύλον κατασκεύασε μία χωρική, καί επειδή αύτη εξήρχετο πάντοτε έκ τού μύλου έχουσα τά φορέματά της αλευρωμένα, τήν εφώναζαν «Α λ ε υ ρ ο ύ». Καί μέ τήν ονομασίαν αυτήν εβαπτίσθη κατόπιν τό χωριό.
Ολίγον αργότερα, προτού εκραγή ή Επανάστασις, οί Τούρκοι κατεσκεύασαν δύο μύλους είς τά Περιβόλια, οί οποίοι ειργάζοντο μέ τά νερά τής πηγής τού Αγ. Ιωάννου. Στό χωριό ήρχοντο τά νερά εκείνα άτινα σήμερον πηγαίνουν είς τόν ποταμόν Καστορίου καί τά οποία έρχονται έκ Γεωργιτσίου πρός τό μεσημβρινόν μέρος τών χανδάκων κάτω πρός τό μέρος τής Εκκλησίας Γεωργιτσίου ό Άγιος Γεώργιος.

Ή Αλευρού είνε πρωτεύουσα τής ομωνύμου κοινότητος. Κείται είς τήν οροσειράν τού Ταυγέτου, απέχουσαν 1 ½ ώραν τού όρους Αγ. Ιωάννης καί είς τό μέσον τού Γεωργιτσίου καί τής Καστανιάς, πρωτευουσών πρώην δήμων. Έχει έκτασιν 1,000 στρεμμάτων περίπου, καί κατοικείται πλέον από 100 οικογενείας.

Είς αυτήν υπάγεται τό χωρίον Περιβόλια η Λειμιζανέϊκα καί αί πέριξ τών Περιβολίων συνοικίαι ήτοι: Τά Τσιπουρέϊκα η Μοσκηνέϊκα καί τά Μπολανέϊκα. Τά Περιβόλια έχουν έκτασιν 4 περίπου χιλιομέτρων.

Τά Μπολανέϊκα εκκλησιαστικώς μέν υπάγονται είς τά Περιβόλια, διοικητικώς δέ είς τήν Καστανιάν. Τό Κοινοτικόν Συμβούλιον τής Αλευρούς απαρτίζεται από τούς κ.κ. Γ. Μ. Κουτσογεώργην, Πρόεδρον, Αθ. Βούλγαρην, Παν. Αν. Ευστ. Νικολόπουλον, καί Θεόδ. Ι. Καλαβρυτινόν. Ή ενοριακή εκκλησία τής Αλευρούς είναι ό Αγ. Γεώργιος, ής τό Συμβούλιον απαρτίζουσιν οί κ.κ. Β. Χ. Ζάβρας, Αθ. Γ. Σκρεπέτης, Ευστρ. Αν. Λαγανάς καί Αθ. Ν. Κουτσογεώργης, Πρόεδρος. Έδρα τού Ειρηνοδικείου είνε ή Καστανιά, όπου καί ή Αλευρού μετά τών άλλων Κοινοτήτων υπάγεται. Είς τό κέντρον τού χωρίου υπάρχει τό Δημοτικόν σχολείον τής Κοινότητος, διδάσκει δέ ό έκ Γεωργιτσίου κ. Αθ. Βύνιος υιός τού κ. Γ. Ιερ. Βύνιου.

Ανατολικώς τού χωρίου καί είς απόστασιν 10 λεπτών τής ώρας υπάρχει τό νεκροταφείον «Άγιοι Ταξιάρχαι».

Ή Αλευρού έχει καί τέσσαρα εξωκκλήσια, «Τά γενέθλια τής Θεοτόκου», τόν «Τίμιον Σταυρόν», τόν Αγ. Αθανάσιον (2 Μαίου), καί τήν Αγ. Βαρβάραν. Είς όλα αυτά γίνονται ετήσιαι πανηγύρεις. Επίσης έχει καί δύο ερημοκκλήσια, τόν «Αγ. Νικήταν» καί τήν «Αγίαν Άνναν». Ιερεύς τής Αλευρούς είναι ό αιδεσιμώτατος κ. Πάνος Χ. Παπαδόπουλος.

Οί κάτοικοι ασχολούνται κυρίως είς τήν γεωργίαν καί τήν κτηνοτροφίαν, ώς επίσης είς τήν δενδροφυτείαν.
Ή Αλευρού έχει άφθονα λειβάδια καί κτήματα. Τινά έξ αυτών αμφισβητούσι τό Γεωργίτσιον, ή Καστανιά καί τά Καλύβια Γεωργιτσίου. Έχει τρείς βρύσες καί 4 πηγάδια μέ εύγευστον ύδωρ. Έχει δύο στέρνας κοινάς όπως ποτίζονται οί κήποι καί άλλας ιδιοκτήτους. Έχει 15 αλώνια συνεχόμενα ιδιόκτητα. Έχει οδούς καί καλντηρήμια καί κεχαραγμένη δημοσίαν οδόν, παρά μηχανικών τής Κυβερνήσεως.

Είς τήν Αλευρούν υπάρχουν 4 ελαιοτριβεία ανήκοντα είς τούς κ.κ. Ιω. Βούλγαρην, Κ. Ι. Βλαχάκην, Π. Κ. Λαγανάν καί Θ. Καλαβριτινόν.

Παντοπωλεία υπάρχουν 6 υπό τήν διεύθυνσιν τών κ.κ. Ιω. Γ. Βαρναβέλια, Αθ. Παπασταφίδα, Κωνστ. Πατσατζή, Απ. Αντωνοπούλου καί Ηλ. Κάτσου.
Ενοικιαστής τών Σφαγείων είναι ό κ. Γ. Αθ. Ζάβρας έξ Αλευρούς.
Ή Αλευρού παράγει ωραίον έλαιον λόγω τής ποιότητος τών ελαιοδένδρων καί τής τοποθεσίας, ώς επίσης ή Πελλάνη, τό Καστόριον ή Λακεδαίμων.

Σκέψις επικρατεί όπως συστηματοποιηθή διά πρωτοτύπου τρόπου ή εξαγορά τού ελαίου πρός όφελος τού συνδέσμου.
Πρός τόν σκοπόν τούτον καταχωρείται έν σμικρώ καί ή κατωτέρω ειδοποίησις διά τήν έναρξιν.


Προκειμένου νά δοθή παραγγελία ελαίου Αλευρούς νέας εσοδείας, παρακαλούνται οί βουλόμενοι οικογενειάρχαι όπως δηλώσωσι μέχρι τέλους Δεκεμβρίου 1922, είς τήν Διεύθυνσιν τού Περιοδικού «Ο ΖΕΥΣ», Κεραμεικού 12 Αθήναι, τήν ποσότητα είς τενεκέδες (πετρελαίου) όπως έκ τού συνόλου τής ποσότητος κανονισθή ή τιμή.


Έκ παραδόσεως έν Αλευρού ζή καί ή δημώδης χορευτική Μούσα τού άσματος.
Τοσούτον δέ έχει αναπτυχθή τό ωδικόν αίσθημα ώστε οί κάτοικοι αυτής έχουν καί ίδια άσματα έκαστος αδόμενα κατά τόν χορόν ώς θά ίδωμεν κατωτέρω.

Αλευρού, 1 Νοεμβρίου 1922.                                                 
ΑΝΑΓΝ. ΠΑΠΑΓΑΡΟΥΦΑΛΗΣ




Πηγή: Περιοδικό «Ο Ζεύς», Τεύχος Α’, Αθήνα 1922. Ιδρυτής, Ιδιοκτήτης και Εκδότης Γ. Α. Παπαγαρουφάλης.
(Ιδιωτική Συλλογή Γεωργίου Σ. Καραμπίνη)